Reguła św. Augustyna, w odróżnieniu od Reguły św. Benedykta, nie podaje szczegółów porządku dnia, czy też zewnętrznej struktury wspólnoty, lecz zarysowuje podstawy życia religijnego, zalecając umiarkowany ascetyzm i praktyczność. Cechy te nadały jej dużą elastyczność i umożliwiły zastosowanie w różnych męskich i żeńskich społecznościach zakonnych, stowarzyszeniach i bractwach. Również siostry wizytki przyjęły ją jako podstawę kształtowania swojego mniszego życia, zgodnie z poleceniem św. Ojca Założyciela: „daję wam tę świętą Regułę, której będziecie się trzymać jako drogi prawdziwej, by dojść do doskonałości życia zakonnego".