(1580-1637)

Joanna Karolina de Bréchard przyszła na świat w 1580 r. w szlacheckiej, burgundzkiej rodzinie. Od urodzenia osierocona przez matkę, opuszczona i zaniedbana przez ojca, spędziła pierwsze dwadzieścia lat życia, borykając się z wieloma trudnościami i przeciwnościami losu. Gdy w 1601 r. poznała baronową Joannę Franciszkę de Chantal, wywiązała się między nimi szczera przyjaźń. Dzięki wstawiennictwu baronowej św. Franciszek Salezy podjął się jej kierownictwa duchowego.

6 czerwca 1610 r. wraz z Joanną Franciszką de Chantal zainicjowała postanie Zakonu Nawiedzenia NMP w Annecy, a rok później złożyła śluby. Odznaczała się wielką gorliwością. Przyczyniła się do powstania klasztorów w Moulins (1616), Nevers (1620) i Riom (1623), gdzie zmarła 18 listopada 1637 r.

Z powodu prawości serca, niespożytej aktywności i nadzwyczajnej prostoty matka Joanna Karolina de Bréchard była postrzegana jako przykład wzorowej przełożonej. Była elokwentna i zabawna, a ponadto z łatwością komponowała pieśni. Posiadała też łaskę wyjątkowego interpretowania Pisma Świętego. Po śmierci jej ciało przez długi czas pozostawało bez oznak rozkładu. Za wstawiennictwem matki de Bréchard dokonywało się wiele cudów, które przyczyniły się do wszczęcia procesu beatyfikacyjnego w 1709 r.