Siostra Franciszka Teresa Martin
(1863-1941)
Uznawana jest za patronkę trudnych dzieci. Urodzona 5 czerwca w 1863 r. w Alençon Leonia była jedną z dziewięciorga dzieci Ludwiki i Zelii Martin, ogłoszonych świętymi w 2015 r. przez papieża Franciszka. Okres dzieciństwa przeżyło zaledwie pięć córek; wszystkie zostały zakonnicami. Od najmłodszych lat Leonia nastręczała wielu trosk rodzinie. Słabszego zdrowia i o trudnym charakterze z czasem powierzona została opiece i formacji ciotki s. Marii Dozytei, wizytki w Mons. Ta, pomimo wielu wychowawczych trudności, z czasem napisała do swojego brata: „Leońcia budzi moje nadzieje na przyszłość. Jest to dziecko trudne do wychowania i praca nad nią obecnie nie daje żadnego zadowolenia, lecz sądzę, że w przyszłości będzie warta tyle, co jej siostry”.
Młoda wychowanka doceniła trud wizytki pisząc przed jej śmiercią na gruźlicę krótki list: „Droga ciociu, gdy będziesz w niebie, poproś dobrego Boga, żeby mi uczynił łaskę i nawrócił mnie, a także by dał mi powołanie, bym została prawdziwą zakonnicą…”. Po śmierci ciotki, a potem matki, Leonia powoli dojrzewała do roli troskliwej córki, a także siostry małej Tereski. Łączyła je wyjątkowa więź i miłość. Leonia była jej matką do bierzmowania i głęboko odczuwała wszystkie przeżycia duchowe podopiecznej. W czasie procesu beatyfikacyjnego wiele szczegółów z życia św. Teresy od Dzieciątka Jezus można było poznać dzięki zeznaniom Leonii.
Gdy jej siostry jedna po drugiej wybierały życie w Karmelu, również w niej wzmogło się pragnienie poświęcenia się Bogu. Trzykrotnie wstępowała do klasztoru i z niego występowała: najpierw do klarysek w Alençon, potem dwukrotnie do wizytek w Caen. W końcu w 1899 r. wybrała ten ostatni i tam zrealizowała swoje powołanie. Napisała wówczas: „Chcę równocześnie wzrastać i pozostać mała. Oto jedyna moja ambicja – ukryć się jak pokorny fiołek pod liśćmi doskonałej uległości zakonnej”. Podczas obłóczyn 30 czerwca 1899 r. przybrała imię s. Franciszki Teresy. Była duszą salezjansko-terezjańską. Oprócz pism Założycieli jej ulubioną lekturą były „Dzieje duszy” św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Idąc drogą dziecięctwa duchowego przezwyciężała trudny charakter, słabe zdrowie, niezupełne wykształcenie, różnego rodzaju kompleksy – ono bowiem ją oczyszczało, wyzwalało, a w efekcie doprowadziło duszę do pełnego rozkwitu. Profesję zakonną złożyła 2 lipca 1900 r. Coraz bardziej szła drogą pokornej ufności i zdania się na Boga rozumiejąc, że „nędza uznana, wyznana i ukochana nieprzezwyciężenie pociąga Serce Jezusa”. W klasztorze pełniła funkcję pomocnicy: ekonomki, infirmerki, zakrystianki i szatnej. Zmarła otoczona modlącymi się siostrami 17 czerwca 1941 r.
Biskup Bayeux-Lisieux Jan Klaudiusz Boulanger rozpoczął 2 lipca 2015 r. w kaplicy Sióstr Wizytek w Caen proces beatyfikacyjny sługi Bożej s. Franciszki Teresy Martin.