Siostrom Wizytkom, których powołaniem jest przede wszystkim modlitwa, Kościół powierzył najwznioślejszą cząstkę swego posłannictwa: uwielbienie Boga i wstawiennictwo za braćmi. Sercem zatem ich życia modlitewnego i wspólnotowego jest chór zakonny. W nim gromadzą się, aby trwać w obecności Chrystusa, słuchać Jego nauki, karmić się Ciałem, a także przedstawiać potrzeby Kościoła.
W życiu klauzurowym oprócz modlitwy ważne miejsce zajmuje także praca – fizyczna i umysłowa. Dzięki niej wspólnota może realizować swoje posłannictwo. Jest ona także istotnym środkiem ascetycznym. Siostry prowadzą działalność wydawniczą, formacyjną, zajmują się haftem, służą pomocą duchową korespondencyjnie i w rozmównicach klasztornych.
Czas odpoczynku ma na celu nie tylko regenerację sił, ale także budowanie więzi międzyosobowych. Wspólne rekreacje sióstr umożliwiają wyzwalanie z egoizmu i pasywności oraz są źródłem autentycznej radości ducha. A radość, według św. Franciszka Salezego, to złoty środek w rozwoju duchowym i w pracy nad osiągnięciem doskonałości.
