Listy św. Małgorzaty Marii Alacoque
Gorąco zachęcamy do sięgnięcia po kolejną, najnowszą pozycję Wydawnictwa Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ (zajrzyj do MENU), opublikowaną dla uczczenia 400-lecia powstania na ziemi francuskiej Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Pierwsze w Polsce, obszerne i starannie przygotowane, w oparciu o oryginalne teksty w języku francuskim opracowanie, powinno wzbudzić spore zainteresowanie wśród tych, którzy chcą bliżej poznać życie XVII-wiecznej mistyczki, którą sam Bóg wybrał na Apostołkę Serca Jezusowego i posłużył się nią, by w Kościele Powszechnym ustanowić kult Bożego Serca.
W obfitej korespondencji, stanowiącej imponujący zbiór 141 listów, nieraz bardzo obszernych, dominuje przede wszystkim przesłanie o bezgranicznej miłości Boga do stworzeń oraz to, że cierpienie ma głęboki sens, jest jedyną ziemską drogą ku wieczności, ale wymaga nie lada duchowego wysiłku, głębokiej wiary i całkowitego zaufania Najwyższemu.
Co w 47. numerze „Wiadomości”?
Drodzy Czytelnicy,
Wierni Czciciele Serca Jezusowego,
W przeddzień corocznej pielgrzymki na Jasną Górę, gdy w szczególny sposób przygotowywaliśmy się do świętowania uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi u tronu Królowej Polski, Ojciec Święty ogłosił rok 2009 Rokiem Kapłańskim i jako temat wybrał słowa „Wierność Chrystusa, wierność kapłana”. Hasło to zawiera sugestię konieczności postawienia pytania o to, co jest najgłębszym sensem kapłańskiego powołania; kapłaństwo jest bowiem bezcennym darem dla Kościoła i jako takie bywa w obecnym czasie, w którym na wszystko patrzy się po ludzku, niedowartościowane. Modlitwa za kapłanów powinna być codziennym obowiązkiem wszystkich wiernych, a członków Straży Honorowej, przede wszystkim.
By upamiętnić ostatnią pielgrzymkę do Częstochowy, już 24., zamieszczamy tekst rozważania apelowego naszego Arcybractwa, wypowiedzianego jako modlitwa uwielbienia przed tronem Czarnej Madonny w obecności licznej rzeszy pielgrzymów, a także Księży Sercanów, którzy przybyli wraz z relikwiami św. Małgorzaty Marii Alacoque.
Rok przed jubileuszem 400-lecia Zakonu
W uroczystość Trójcy Świętej, która w 1610 roku przypadła 6 czerwca, około siódmej wieczorem, baronowa de Chantal oraz panny Karolina de Brechard i Maria Jakubina Favre udały się do pałacu biskupiego w Annecy, aby z rąk Franciszka Salezego przyjąć błogosławieństwo na kolejny etap ich wspólnego życia, inaugurujący powstanie nowego zakonu. Przełożona, a zarazem matka pierwszych sióstr – Joanna Franciszka de Chantal otrzymała zarys Konstytucji ze słowami zachęty: Podążaj tą drogą, moja ukochana córko, i nakłaniaj do postępowania nią wszystkie dusze, które niebo wybrało do pójścia twoimi śladami. Z siedziby biskupiej zakonnice wyruszyły na przedmieścia la Perrière, do domku zwanego Galerią, który miał się stać kolebką zakonu. Na to jak wyglądało życie wspólnoty w jej początkach, nieco światła rzuca wypowiedź św. biskupa Salezego: Gdybyśmy chcieli prostemu człowiekowi opisać, czym jest prawdziwe ubóstwo ewangeliczne oraz zapomnienie o rzeczach ziemskich pod odczuwalną opieką Bożej Opatrzności, zobaczylibyśmy narodziny pierwszego domu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. W takich też warunkach przychodził na świat ich Boski Oblubieniec. Szczególne natchnienie co do nazwy instytutu, Założyciel otrzymał dopiero 1 lipca, w wigilię święta Nawiedzenia NMP. Został wówczas do głębi poruszony ewangeliczną sceną Nawiedzenia św. Elżbiety przez Najświętszą Maryję Pannę, z której Siostry Wizytki zaczerpnęły to, co najcenniejsze w ich duchowości: kontemplowanie i wychwalanie Boga, a równocześnie posługa bliźnim, całkowite zdanie się na nieskończoną dobroć Boga, wrażliwość na działanie Ducha Świętego, misyjny zapał w ukazywaniu Chrystusa, tajemnicę współżycia osób zakorzenioną w tajemnicy Trójcy Świętej, spojrzenie obejmujące całą ludzkość, słodycz i prostotę w stosunkach z ludźmi, wspólnotę życia w różnorodności i uzupełniających się działaniach, radość w Panu.
Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał
Chrystus zmartwychwstał w określonym momencie dziejów. Wciąż jednak pragnie powstawać z martwych w życiu każdego człowieka.
„Wszędzie bowiem tam, gdzie serce, które przezwyciężając egoizm, przemoc, nienawiść pochyla się z miłością ku temu, kto jest w potrzebie, tam i dziś zmartwychwstaje Chrystus.
Wszędzie tam, gdzie prawdziwe pragnienie pokoju ujawnia się w rzeczywistym zaangażowaniu na rzecz sprawiedliwości, tam śmierć ustępuje miejsca życiu Chrystusa.
Wszędzie tam, gdzie umiera człowiek, który przeszedł przez życie wierząc, miłując i cierpiąc, zmartwychwstanie Chrystusa świętuje swe ostateczne zwycięstwo”.
Powtórzmy zatem niewiarygodną, a przecież prawdziwą nowinę: Chrystus zmartwychwstał! Niech z Nim zmartwychwstaje cały świat! Alleluja.
Błogosławionych Świąt życzą Siostry Wizytki
Kwietniowy numer „Wiadomości"
Drodzy Czytelnicy, Wierni Czciciele Bożego Serca,
„Jesteśmy dumni, że możemy należeć do Straży Honorowej”. Ten cytat znajduje się wewnątrz obecnego numeru Wiadomości, który z pokorą i nadzieją, że zostanie życzliwie przyjęty, oddajemy w Wasze ręce. Wypowiedziały go dzieci, którym ukazano sens i piękno modlitwy wspólnotowej, miłości do Bożego Serca i które na pewno odkryły w sobie ciepło Jego łaskawości.
Z radością przyjmujemy nadsyłane coraz liczniej świadectwa o udzielonych łaskach za wstawiennictwem Siostry Marii od Najświętszego Serca Bernaud. W tym roku mija 146 lat od dnia – dokładnie było to 12 marca 1863 roku – gdy schodząc ze schodów korytarza klauzurowego klasztoru w Bourg-en-Bresse poczuła silne duchowe ponaglenie, nieodparty impuls, pod wpływem którego powstał Zegar Straży Honorowej. Błyskawicznie napisała na jego tarczy „podyktowane” jej słowa: „Cześć, Miłość, Wynagrodzenie” oraz imiona wszystkich 63 sióstr modlących się i czuwających przy Bożym Sercu. Pierwsza Straż Honorowa!
Ta, która nieustannie powtarzała „Tylko Bóg” i dla której drogą życiowej mądrości była pewność „Wiem, komu zaufałam”, wyprasza dziś potrzebne łaski, zdrowie duszy i ciała oraz przyczynia się do tego, że „Słowo Pańskie rozchodzi się i rośnie”. Módlmy się gorąco o rychłą jej beatyfikację.